گروه بین الملل کافه حقوق: اقدام بی سابقه­ ی اخیر اتحادیه­ ی اروپا و شرکت یوتلست پیرامون قطع شبکه های ماهواره ای جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۴ مهرماه ۱۳۹۱ که تابع شورای عالی سمعی و بصری فرانسه (CSA) می‌باشد، از جهات حقوقی مختلف قابل تأمل و تأیید دوباره‌ای بر گفتمان مشمئز کننده و فریبنده­ی لیبرالیسم غربی است. گفتمانی که تنها کار آیی آن در کسب قدرت برای سیاستمداران و تجار شرافت انسانی و انحطاط فرهنگ‌های برخاسته از فطرت پاک الهی در میان ملل مختلف دنیا است.

اقدام مذکور صرف‌نظر از آنکه نقض یک تعهد و قرارداد بین المللی میان سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با شرکت یوتلست بوده که علی رغم منقضی نشدن مدت قرارداد به فسخ یک‌جانبه آن اقدام شده است، مغایر با مقررات بین المللی ناظر بر حقوق فضایی است، که در راستای تلاش‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد اصولی برای تنظیم آن تدوین گشته که بر اساس مواد ۱و ۲ و ۳ فضای باز برای بهره برداری و استفاده کلیه­ ی دول آزاد است… اکتشاف و استفاده از فضا باید با توجه به منافع همه­ ی دولت‌ها صورت گیرد، که اقدام مذکور معارض با اصل برابری کشورها در استفاده از فضای ماورای جو است.

الف. تعریف آزادی اطلاعات در بستر حقوق ملی: مفهوم آزادی اطلاعات در قلمرو داخلی و درون مرزی بیانگر حق دسترسی آزاد شهروندان به اطلاعاتی است که در اختیار مؤسسات عمومی و یا بعضاً خصوصی دارای کاربرد عمومی می‌باشد.

در هر صورت امروزه توجه به آثار آزادی شهروندان در تحصیل اطلاعاتِ در اختیار حکومت سبب گشته که به صورت فزاینده‌ای بسیاری از کشورها قوانین ناظر بر آزادی اطلاعات و تسهیل دسترسی افراد به اسناد و اسرار در اختیار حکومت را تصویب نموده و برخی دیگر نیز به حرکت در این مسیر سوق نمایند، به گونه‌ای که در حالیکه بنابر اذعان برخی محققین شمار کشورهایی که قوانین ناظر بر آزادی اطلاعات و تضمین حق دسترسی به اطلاعات را تا حدود سال ۱۸۸۵ میلادی تصویب نموده‌اند، صرفاً ده کشور بوده، پس از گذشت بیست سال تعداد این کشورها تا اکتبر ۲۰۰۵ م به ۶۶ کشور رسیده و  حسب یک تحقیقِ در سطح بین المللی، در سال ۲۰۰۶ قریب به هفتاد کشور بالغ گشته‌اند.

در کشور ما حسب عزم جدی که در میان مسئولان وجود داشته آزادی اطلاعات مورد توجه سیاست‌گذاران واقع گردیده است، در بند هجدهم سیاست‌های کلی نظام اداری کشور ابلاغ شده توسط مقام معظم رهبری در ۳۱/۱/۱۳۸۹ شفاف سازی و آگاهی بخشی نسبت به حقوق و تکالیف متقابل مردم و نظام اداری با تاکید بر دسترسی آسان و ضابطه‌مند مردم به اطلاعات صحیح مورد تصریح قرار گرفته، و قانونگذار نیز در سال ۱۳۸۸ با تصویب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، این حق را به صورت نظام­مند و نسبت به آحاد اعضای جامعه مطمح نظر قرار داد.

ب. تعریف آزادی اطلاعات در بستر حقوق بین المللی: در مقام بررسی حقوقی قطع برنامه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از ماهواره‌های خارجی، جنبه­ ی فراملی اصل آزادی اطلاعات مطمح نظر می‌باشد. که در واقع همانطور که در قطعنامه­ ی شماره­ ی (۱)۵۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد مصوب سال ۱۹۴۶ میلادی به عنوان نخستین سند بین المللی در عرصه‌ی آزادی اطلاعات آمده این مفهوم از آزادی اطلاعات متضمن حق جمع آوری، انتقال و انتشار اخبار در هر مکانی دانسته شده است. لذا عده‌ای آزادی اطلاعات را در معنای حاضر متشکل از چهار مؤلفه­ ی دسترسی آزادانه به رویدادها، جریان آزاد اطلاعات، انتشار آزادانه­ ی اطلاعات و آزادی دریافت اطلاعات قلمداد نموده‌اند.